Stephenie Moles odchyliła zaplamioną firankę. Koniecznie muszę pozbyć się tych plam – pomyślała. Zdziwiła się, że tego dnia potrafi myśleć o tak błahych sprawach. I, jakby na złość, w jednej chwili wyobraźnia Stephenie pogalopowała sobie tylko znaną ścieżką. Przed oczami stanął jej szereg płynów do płukania tkanin. Czy istnieje .płyn do usuwania krwi? Vanish do usuwania uporczywych plam. Własnoręcznie zrobiony krochmal. Krew. Ach, cóż za okrutne słowo okazało się być zaklęciem otwierającym bramy wolności. Palce Stephenie czule musnęły zbrukany materiał. Zdążył już wyschnąć w promieniach wiosennego słońca i Stephenie zmarkotniała, bo na opuszkach nie pojawił się żaden ślad. Już nigdy – pomyślała i przez skroń przemknął jej cień. Już nigdy – powtórzyła w myślach, by zamachać ogonem do sobie tylko znanych wspomnień.

Monodram balansujący między kryminałem a czarną komedią. Opowieść o nowoczesnej rodzinie i zakazanej miłości, która prowadzi do zabójstwa.
Stephanie Moles to kryminał, w którym krok po kroku dowiadujemy się „kto zabił”. Z drugiej strony to dramat obyczajowy, podejmujący temat chorych relacji w klasycznej rodzinie z dużego miasta. To również podróż przez konwencje – tragedia łamana jest czarnym humorem, psychodrama zmienia się w komedię slapstikową - mówi o sztuce wystawianej na scenie Przodownik -reżyser Kuba Kowalski.
Premiera sztuki odbyła się 5 listopada 2010 roku, w Laboratorium Dramatu.
źródło:Teatr na Woli